همه چیز در مورد پاستیل؛ ترکیبات، مزایا و معایب

پاستیل برای اولین‌بار، بطور اتفاقی و البته خلاقانه اختراع شد؛ فردی در حال درست کردن آبنبات بود که تصمیم گرفت ژلاتین و اسانس میوه نیز به آن اضافه کند و برای تنوع، آن‌را درون قالب خرسی‌شکل ریخت و اینگونه اولین پاستیل را تولید نمود. پاستیل حاوی ژلاتین، شکر و مواد افزودنی با طعم‌ها، رنگ‌ها و شکل‌های ظاهری متنوع وجود دارد. برای براق کردن پاستیل از نوعی واکس استفاده می‌کنند که البته برای سلامتی انسان خطری ندارد.

پاستیل چیست؟

پاستیل که برخی از افراد به آن آبنبات ژله‌ای نیز می‌گویند، نوعی شیرینی نقلی و کوچک است که حالت لاستیکی مانند دارد. به کارگیری ژلاتین در تهیه پاستیل، سبب شده تا این خوراکی خوشمزه حالتی نرم و جذاب داشته باشد؛ به گونه ای که در زمان خوردن، سریع در داخل دهان آب می‌شود.

ترکیبات پاستیل

برای درست کردن پاستیل خانگی، تنها به پودر ژله، پودر ژلاتین، آب سرد و گلوکز احتیاج دارید. پاستیل خارجی و بازاری نیز با همین ترکیب تهیه می‌شوند، اما نوع خانگی آن‌ها را می‌توان با خیالی آسوده تر میل نمود و پاستیل هار خارجی کیفیت و ارزش غذایی بسیار بالاتری دارند.

مزایای پاستیل

پاستیل از جمله خوراکی های خوشمزه برای هر رده سنی است و علاوه بر طعم و حس خوب آن در زمان خوردن، مزیت هایی هم دارد که مزایای پاستیل شامل موارد زیر است؛

• مفید برای رفع افسردگی به دلیل دارا بودن ویتامین B.
• تقویت سیستم ایمنی،به دلیل دارا بودن آمینو اسید.
• کاهش کلسترول خون.
• پیشگیری از نازکی مو.
• بهبود بافت های پوستی.
• تقویت بافت ناخن.
• مفید برای زنان به‌دلیلی وجود اسید فولیک در آن.

برای اینکه بیشتر با ارزش غذایی پاستیل آشنا شوید، میتوانید مقاله خواص پاستیل را مطالعه کنید.

تاثیر پاستیل در غضروف سازی

متخصصان می‌گویند هیچ دارویی، توانایی بازسازی غضروف تخریب شده را ندارد. همچنین می‌گویند اخبار مربوط به تاثیر غضروف سازی پاستیل، صحت و پشتوانه علمی ندارد و افراد با تکیه بر این شایعات، سلامتی خود را به خطر نیندازند.

مقدار کالری پاستیل

برخی‌ تصور می‌کنند به دلیل کوچک بودن سایز، پاستیل‌ها بی‌ضرر بوده و کالری کمی دارند. عده دیگری نیز گمان می‌کنند پاستیل‌ها از چیپس و پفک ها بسیار سالم‌تر هستند، باید بگوییم که حقیقت این‌گونه نیست و با وجود اندازه کوچکشان، کالری زیادی دارند. در واقع هر 100 گرم پاستیل با کالری 100 گرم چیپس برابری می‌کند. حال می توان گفت تقریبا هر 100 گرم پاستیل معادل 300 الی 500 کیلوکالری با خود به همراه دارد.

مضرات پاستیل

هرچند که پاستیل مزایای زیادی دارد اما همانطور که میدانید هرچیزی ممکن است برای بدن عوارضی داشته باشد. مضرات پاستیل میتواند شامل موارد زیر باشد؛

• در روند تهیه ژلاتین از استخوان گاو باید حتما از روش آنزیمی صحیحی استفاده شود وگرنه مشکل ساز خواهد بود و بیماری‌های دامی را به انسان منتقل می‌کند. لذا توصیه می‌شود حتما از برندهای معتبر پاستیل استفاده کنید.
• از سویی در پاستیل های متفرقه از واکس نامرغوب برای براق کردن آن استفاده می‌کنند که به‌شدت برای سلامتی انسان مضر است. توصیه می‌کنیم از مصرف پاستیل‌هایی که مجوزهای استاندارد روی بسته آنها درج نشده است خودداری نمایید.
• پاستیل، ارزش غذایی بسیار پایینی دارد زیرا کلسیم و سایر ریز مغذی‌های مورد نیاز بدن و پروتئین موجود در آن از پروتئین گوشت، شیر و تخم مرغ و… بسیار کمتر است.
• پاستیل، موجب پوسیدگی دندان‌ها می‌شود. آن‌را نجوید و بهتر است که در دهان آب شود و بلافاصله مسواک بزنید.
• پاستیل نیز همانند سایر شیرینی‌ها، چاقی فرد را به همراه دارد.
• طعم‌دهنده و اسانس مصنوعی آن نیز برای سلامت انسان مضر است.

اگر بتوانید طرز تهیه پاستیل خانگی را یاد بگیرید، دیگه این خوراکی خوشمزه ضرری برای شما نخواهد داشت.

میزان قند پاستیل

در تولید پاستیل هم از قند طبیعی و هم از  قند مصنوعی استفاده می‌شود و نوع بدون قند آن نیز وجود دارد. گلوکز موجود در پاستیل موجب حالت کشسانی آن می‌شود اما مصرف بیش از حد آن، موجب چاقی، پوسیدگی دندان و افزایش قندخون می‌گردد. لذا تولید پاستیل بدون گلوکز باعث شده است که استفاده از آن بدون دغدغه و با عوارض کمتری همراه باشد. اما یک خبر خوب این‌که اگر تعادل در مصرف و مسائل بهداشتی رعایت شود مشکلی به وجود نمی آید. باید توجه داشته باشید که مصرف پاستیل و کل شیرینی‌ها و شکلات‌ها در روز از ۵۰گرم فراتر نرود. پاستیل از چی درست میشه ؟ یه مقدمه درباره پاستیل بدون شک پاستیل به عنوان محبوب ترین خوراکی در میان کودکان و بزرگسالان شناخته می شود که با وجود اشکال و طعم های مختلف، ذائقه هر فردی را تامین می کنند. شاید معروف ترین نوع پاستیل، پاستیل های خرسی باشد که تکه ای رنگی ژلاتینی با طعم های متنوع بوده و جالب است بدانید که تاریخچه پاستیل با تولید به شکل خرس های رنگارنگ شروع شده است. برای آشنایی بیشتر با پیشینه این خوراکی خوشمزه و ترکیبات آن، با ما در این مقاله همراه باشید. اولین کسی که پاستیل و درست کرد کی بود و چه کرد ؟ جوهانس ریگل متولد ۴ آپریل ۱۸۹۳ در شهر فرایسدورف بن آلمان برای نخستین بار پاستیل را اختراع کرد. هانس ریگل یک کارگر شرکت آبنبات سازی در آلمان بود که در سال ۱۹۲۰ پس از استعفا از کارخانه، تصمیم به راه اندازی کسب و کاری خانگی کرد تا درآمد بیشتری کسب کند. وی در دوران کار، با طرز تهیه آبنبات هایی که در آن زمان بسیار پرطرفدار بودند آشنا شده بود و به نوعی یک قناد و شیرین پز حرفه ای شده بود. او با خرید شکر، یک تخته سنگ مرمر، یک کتری و یک اجاق گاز، با تجاربی که در طی سالها کار به دست آورده بود به همراه همسر خود در آشپزخانه منزل، اقدام به ساخت آبنبات های رنگی کرد. هانس ریگل روزانه این آبنبات ها را با دوچرخه به سطح شهر فرایسدورف میبرد و میفروخت. ایده را‌ه‌ اندازی کسب و کاری که بتواند مزد زحمت‌ هایش را خود شخصاً دریافت کند و مجبور نباشد آن را با کارفرما تقسیم کند خیلی زود رونق گرفت و آبنبات‌ های دست ساز وی، در میان مردم به محبوبیت خوبی رسید. در این هنگام بود که هانس ریگل، نام هاریبو را که به نوعی مخفف اسم و فامیل خودش بود برای آبنبات های خانگی‌ اش برگزید. هر روز بر طرفداران آبنبات‌ های خانگی هاریبو در سطح شهر افزوده میشد و ریگل این کار را به مدت دو سال ادامه داد و توانست سرمایه ای هرچند کم را جمع کند و رویای رقابت با سایر تولیدکنندگان آبنبات را در سر داشت تا بتواند به کسب و کار خود رونق بیشتری ببخشد. پس از بررسی سلایق و تمایل افراد جامعه، به این نتیجه رسید که آبنبات های میوه ای در میان مردم از استقبال بینظیری برخوردار است و تصمیم گرفت آبنبات های میوه ای را با روشی جدید درست کند. هانس ریگل از شکر، طعم میوه، رنگ خوراکی و برای اولین بار، از مقداری ژلاتین به صورت اتفاقی برای ماندگاری بیشتر آبنبات میوه ای ابتکاری خود، استفاده کرد. در آن زمان تمامی آبنبات ها و همچنین آبنبات میوه ای ژلاتینی هانس نیز به شکل ساده ی دایره ای و گرد بودند اما یک روز، وی تصمیم گرفت که برای تمایل بیشتر کودکان به خرید این محصولات، آنها را به شکل نوین تر و جذابتری تبدیل کند. همین ایده کافی بود تا ریگل آبنبات های ژلاتینی را به شکل خرس دربیاورد؛ بنابراین او و همسرش مواد ساخت این محصول را افزایش میزان ژلاتین، پس از حرارت دادن در قالب‌ های کوچک به شکل خرس ریختند و اجازه دادند خنک شود. پس از خنک شدن، مشاهده محصول ابتکاری جدید، بسیار هیجان انگیز بود زیرا این در عین حفظ شکل به صورت ثابت و سفت، از حالت نرم و چسبنده ای نیز برخوردار بود و علاوه بر تفاوت در شکل و ظاهر با سایر آبنبات‌ ها، از لحاظ ساختاری نیز متفاوت بود. ریگل تعداد زیادی خرس‌ های کوچک و رنگی درست کرد که طعم بسیار جدید و خوبی داشت و با فروش آن، به محبوبیت بسیاری رسید و افراد زیادی خواهان آگاهی از دستور تهیه این محصول شدند. بنابراین هانس ریگل در سال ۱۹۲۲ برای نخستین بار در شهر بن آلمان، پاستیل های خرسی هاریبو را در رنگ های مختلف تولید کرد و به فروش رساند؛ وی در مدت زمان بسیار کوتاهی از طریق معروفیت و ساخت کارخانه هاریبو، به محبوبیت و ثروت هنگفتی رسید. اولین کارخونه تولید پاستیل کجاست ؟ پاستیل های هانس ریگل، به زودی به شهرت زیادی رسید و در سال ۱۹۳۰ اولین کارخانه بزرگ تولید پاستیل با ۱۶۰ کارمند، در آلمان تاسیس شد و آقای ریگل، محصولات خود را نه تنها در سراسر آلمان، بلکه در سایر کشورها نیز توزیع کرد و به همین علت به شهرتی جهانی دست یافت. این کارخانه نخستین شعار تبلیغاتی‌ خود را تحت عنوان هاریبو هم کودکان را خوشحال می کند هم بزرگ تر‌ها را ارائه کرد و بسیاری از افراد خرس های خوشمزه و ژلاتینی هاریبو را می شناختند و در مدت زمان کوتاهی به یکی از محبوب ترین تنقلات میان افراد تبدیل شده بود. این کارخانه تا پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، حدود ۴۰۰ پرسنل داشت و روزانه ۱۰ تن پاستیل آماده می کرد. اما پس از شروع و اتمام جنگ جهانی دوم، تولیدات این کارخانه کاهش پیدا کرد و در مرز ورشکستگی بود. در این شرایط هانس ریگل در سن ۵۲ سالگی در ۳۱ مارس ۱۹۴۵ فوت شد و با وجود سرباز بودن پسران وی، تنها همسر هانس ریگل با تلاش کارخانه را سرپا کرد و پسران ریگل از سال ۱۹۴۶ به مدت ۴ سال، تلاش خود را وقف احیای کارخانه کردند و این بار ۱۰۰۰ پرسنل مشغول بکار شدند و هاریبو، به عنوان قدرتمندترین کارخانه تولید پاستیل در سراسر جهان نام گرفت. در ایران نیز گروه صنعتی شیوا، نخستین پاستیل های ایرانی را با نام شیبا که اکثرا پاستیل های نوشابه ای بودند تولید کرد. برند شیبا به عنوان بزرگترین تولیدکننده پاستیل در کشور معرفی می شود که بهترین کیفیت مواد اولیه و بیشترین تنوع محصولی را دارد. چطوری پاستیل ساخته شد ؟ پاستیل ها به سرعت در سراسر جهان، محبوب شدند و کارخانه ژلی بلی در سال ۱۹۸۳ نیز به عنوان اولین کارخانه آمریکایی به تولید این محصول خوشمزه پرداخت. کم کم کارخانه ها در سراسر جهان اقدام به تولید پاستیل ها در طعم ها و اشکال متنوع و مختلف نمودند. پاستیل ها اصولاً در سه نوع بر پایه ژلاتین، بر پایه پکتین و بر پایه کاراگینان ساخته می شوند که حاوی ترکیباتی همچون ژلاتین، شربت گلوکز، آب، ساکارز، شکر، نشاسته یا اینولین، سیتریک اسید، سیترات سدیم، عصاره و طعم دهنده، لاکتیک اسید و رنگ ها می باشند. تولیدکنندگان مختلف، این مواد اولیه را با نسبت های متفاوت با یکدیگر ترکیب می نمایند تا پاستیل هایی با ویژگی‌ های مختلف در بهترین طعم و بافت حاصل شود. حتی امروزه انواع پاستیل های ارگانیک، حاوی ویتامین و پاستیل های فاقد قند و رنگ های مصنوعی نیز اختراع شده اند که مزایای فراوانی برای سلامتی دارند. سخن پایانی امروزه انواع و اقسام پاستیل ها و محصولات متنوع مرتبط، توسط کمپانی‌ های مختلف در سراسر دنیا تولید شده اند که برای خرید این تنقلات خوشمزه می توانید از طریق فروشگاه اینترنتی اسوکالا اقدام نمایید.